کار افرینی وتوجه پایدار در بخش کشاورزی شهرستان زرند

کارآفرینی و توجه به توسعه پایدار در بخش کشاورزی شهرستان زرند 

طی یکی دو دهه اخیر با گرایش روزافزون جوانان برای ورود به دانشگاه­ها مواجه بوده و این روند همچنان ادامه دارد. در این بین گسترش روزافزون دانشکده­های کشاورزی در دانشگاه­های سراسر کشور موجبات افزایش ورود افراد به این رشته و نیز ایجاد مشکل بیکاری انبوه فارغ التحصیلان این بخش را فراهم نموده است. در این راستا شهرستان زرند با وجود دو واحد آموزش عالی که سالانه تعدادی از همشهریان در رشته­های کشاورزی از این دانشگاه و دانش­آموختگان دیگری که از شهرهای دیگر در این رشته­ها فارغ­التحصیل می­شوند نیز با مشکل بیکاری در این بخش دست و پنجه نرم می­کند. وجود واحدهای آموزش عالی و پروش نیروهای تحصیل­کرده هیچ­گونه منافاتی با بهبود وضعیت کشاورزی در یک شهرستان ندارد اما نگاهی اجمالی به تعداد پذیرش دانشجو در رشته کشاورزی به روشنی بیانگر اهمیت توجه جدی و کافی به این مقوله می­باشد. طوری که به نظر می­رسد امروزه از نظر تعداد فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته­های کشاورزی کمبودی وجود ندارد. پس اگر از نظر تعداد نیروی تحصیل­کرده کشاورزی کمبودی نداریم، چرا کشاورزی شهرمان آنطور که باید، رشد نکرده است؟

در ادامه این یادداشت قصد دارم تا ضمن ارائه برخی عوامل در نبود انگیزش کافی در بین دانش­آموختگان بخش کشاورزی در شهرستان، چند پیشنهاد کلی به برخی از مسئولین شهرستان جهت بهبود شرایط موجود و توجه به توسعه پایدار در بخش کشاورزی شهرستان داشته باشم.

در واقع مشکل از آنجا حاصل می­شود که دانش­آموختگان آموزش عالی در بخش کشاورزی مهارت عملی و کاربردی کافی را در این بخش کسب نمی­کنند و از طرفی این افراد تمایل زیادی به جذب در نهادهای دولتی و استخدام در این بخش­ها داشته و در بیان ساده­تر می­توان گفت پشت میز نشینی را حتی با حقوق و مزایای بسیار ناچیز به کار تولیدی ترجیح می­دهند و این افراد غالباً کارهای تولیدی را شغلی پر زحمت، کم درآمد و دور از شأن یک فارغ­التحصیل دانشگاهی تلقی می­کنند. حال آنکه مسوولین و جامعه از فارغ التحصیلان کشاورزی این انتظار را دارند که علاوه بر اشتغال خود در بخش کشاورزی، برای افراد دیگر جامعه نیز کار ایجاد کنند تا در توسعه پایدار کشاورزی نقش اساسی و بنیادی ایفا نمایند. در این­جا به تمامی دانش­آموختگان رشته کشاورزی در شهرستان زرند عرض می­کنم، در این برهه از زمان دیگر نمی­توان به این امید نشست که بتوان وارد بخش دولتی جهت فعالیت شد. با وجود حجم زیاد فارغ­التحصیلان موجود در این رشته دیگر نمی­توان شانس چندانی برای ورود به این بخش برای خود قائل باشید و اگر هم شانسی در جایی برای ورود افراد به بخش دولتی وجود داشته باشد احتمالاً قبلاً توسط افراد خاص و برای نورچشمی­ها در نظر گرفته شده است. پس بهترین و کارآمدترین راه برای نجات خود از معضل بیکاری ورود به بخش تولید و کارآفرینی می­باشد تا با این عمل ضمن درآمدزایی و ایجاد شغل برای خود و دیگر افراد بتوانید موجبات رشد و پیشرفت بخش کشاورزی شهرمان را نیز فراهم آورید.

در این­باره مسئولین محترم شهرستان باید بدانند؛ طرح این موضوع که دانش­آموختگان بخش کشاورزی تجربه عملی و کاربردی کافی را جهت ورود به این بخش ندارند شاید دلیل کوچکی از عدم انگیزش به حضور این افراد در بخش تولید باشد، حال هر چند برخی مسئولین محترم در بسیاری موارد از این موضوع جهت پاک کردن صورت مسئله استفاده می­کنند. مسئولین امر در شهر باید بدانند که نبود توان علمی کافی در دانش­آموختگان بخش کشاورزی در شهرستان جهت ورود به بخش تولید اصل مشکل ما می­باشد اما اینکه چگونه و به چه نحوی می­توان این مشکل را حل کرد باید در متن اهداف سازمان­ها و ارگان­های مربوطه قرار گیرد. مسئولین امر باید بدانند که شاید مهمترین عامل در بی­انگیزه­گی دانش­آموختگان بخش کشاورزی جهت ورود به بخش تولید  ناتوانی از تامین منابع مالی و نیز  ترس از، از دست دادن سرمایه شخصی باشد. مهندس ‌سید‌ علی امیری مدیر جهاد کشاورزی شهرستان چندی پیش خبر اختصاص 170 میلیارد ریال تسهیلات به طرح­های کشاورزی در شهرستان زرند را داد. ایشان در این خبر بیان داشتند که با اجرای این طرح زمینه اشتغال 180 نفر به طور مستقیم ایجاد خواهد شد. یعنی برای اشتغال­زایی مستقیم هر فرد در این طرح مبلغی حدود 95 میلیون تومان در نظر گرفته شده است. حال آنکه می­توان با مدیریت بهتر این تسهیلات و نیز حذف کردن دست برخی افراد سودجو موجبات اشتغال افراد بیشتری را نیز فراهم نمود. شهرستان زرند استعداد زیادی در زمینه­های مختلف کشاورزی و دامپروری، نظیر پرورش شترمرغ، بوقلمون، کبک، کرم­خاکی، ورمی­کمپوست، محصولات گلخانه­ای، قارچ خوراکی، زیتون و بسیاری محصولات دیگر و نیز صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی را دارد که با اجرای این واحدها در شهرستان می­توان ضمن خروج از حالت تک محصولی شهرستان موجبات اشتغال بسیاری افراد را نیز در این زمینه فراهم نمود. این موضوع حمایت تمامی مسئولان شهرستان، از نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی و فرماندار تا مسئولین محترم واحدهای جهاد کشاورزی را می­طلبد تا بتوان در این زمینه چاره­ای اندیشید.

در پایان هم لازم است به این نکته اشاره کنم که توجه به توسعه واحدهای صنعتی شهرستان کار بسیار پسندیده­ای است اما این موضوع باید با ارزیابی و بررسی استعداد و قابلیت یک منطقه انجام شود. حضور کارخانه کک­سازی و پالایش قطران در شهرستان زرند شاید اوضاع این شهر را از لحاظ نرخ بیکاری کمی بهبود داده است اما ایجاد کارخانه­های صنعتی دیگر نظیر فولاد چندان با استعداد منطقه خشک زرند تطابق ندارد و با حجم آبی که مورد نیاز این کارخانه است و حجم آبی که هم اکنون توسط کارخانه کک­سازی و پالایش قطران از سفره­های آب شهرستان برداشت می­شود شاید در آینده­ای نه چندان دور حتی خبری از باغات پسته در بخش کشاورزی این شهرستان هم نباشد.

جواد زمانی بابگهری

دانشجوی دکتری کشاورزی – دانشگاه صنعتی اصفهان